Wrota Piekieł w Turkmenistanie przygasają po ponad 50 latach płomienia

Opublikowane przez: Krzysztof Zagórski

Po ponad pięćdziesięciu latach nieprzerwanego płomienia, słynny krater gazowy Darvaza, znany jako „Wrota Piekieł”, zaczyna przygasać. Ten niezwykły fenomen naturalny, położony na pustyni Kara-kum w Turkmenistanie, powstał w 1971 roku na skutek nieudanych odwiertów prowadzonych przez radzieckich geologów. Przez dekady płonący krater przyciągał turystów z całego świata, stając się jednym z symboli regionu. Jednak obecnie władze Turkmenistanu zdecydowały się na działania mające na celu ograniczenie ognia, kierując się troską o środowisko, zdrowie mieszkańców oraz stabilność gospodarczą.

  • Krater Darvaza, zwany „Wrotami Piekieł”, powstał w 1971 roku na skutek nieudanych odwiertów radzieckich geologów.
  • Przez ponad 50 lat ogień płonął nieprzerwanie na pustyni Kara-kum w Turkmenistanie.
  • W 2025 roku władze Turkmenistanu podjęły działania ograniczające ogień, redukując płomień o około dwie trzecie.
  • Redukcja ognia ma na celu zmniejszenie szkodliwych emisji, ochronę zdrowia mieszkańców i ograniczenie strat gospodarczych.
  • Wcześniejsze próby ugaszenia pożaru miały miejsce w 2010 i 2022 roku, jednak nie przyniosły trwałych efektów.

Pod przewodnictwem prezydenta Gurbanguly Berdymuchamedowa, rząd podjął konkretne kroki, które przyniosły wymierne efekty. Pożar krateru został zredukowany o około dwie trzecie, co oznacza znaczące zmniejszenie emisji gazów i ograniczenie zagrożeń związanych z tym unikalnym zjawiskiem. Dzięki temu ognista dziura nie ziaje już ogniem na całe kilometry, co otwiera nowy rozdział w historii tego miejsca.

Geneza i historia krateru Darvaza – „Wrota Piekieł”

Krater Darvaza powstał w 1971 roku na pustyni Kara-kum w Turkmenistanie, kiedy radzieccy geolodzy prowadzili poszukiwania złóż gazu ziemnego. Podczas jednego z odwiertów doszło do nieplanowanego zapadnięcia się ziemi, która odsłoniła podziemne złoża gazu. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się niebezpiecznych wyziewów, geolodzy podjęli decyzję o podpalenie gazu, spodziewając się, że pożar szybko zgaśnie. Tymczasem ogień płonął nieprzerwanie przez ponad pół wieku, tworząc widowiskowe zjawisko, które zyskało przydomek „Wrót Piekieł”.

Przez lata krater stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych atrakcji Turkmenistanu, przyciągając turystów oraz badaczy. Jak podaje National Geographic, przez dekady był symbolem unikalnego zjawiska naturalnego oraz turystycznym hitem regionu, który zapisał się w świadomości miłośników przyrody i niezwykłych miejsc na całym świecie.

Działania władz Turkmenistanu i ograniczenie ognia

W ostatnich latach władze Turkmenistanu pod kierownictwem prezydenta Gurbanguly Berdymuchamedowa zaczęły wyrażać rosnące obawy dotyczące długotrwałego i intensywnego pożaru krateru. Głównymi motywami podjęcia działań była konieczność ograniczenia szkodliwych emisji gazów, które mogły negatywnie wpływać na zdrowie lokalnej ludności oraz środowisko naturalne. Ponadto, rząd dostrzegł potencjalne straty gospodarcze wynikające z degradacji otoczenia i zmniejszenia atrakcyjności regionu.

Jak informuje portal GeekWeek w INTERIA.PL, pożar został zredukowany o około dwie trzecie do trzech czwartych, co przekłada się na znaczące przygaszenie płomienia. Wcześniejsze próby ugaszenia ognia miały miejsce w latach 2010 i 2022, jednak nie przyniosły trwałego efektu. Dopiero ostatnie działania ekspertów i rządu zaowocowały takim ograniczeniem płomienia, że ognista dziura przestała ziać ogniem na całe kilometry, co jest bezprecedensowym rezultatem.

Znaczenie i konsekwencje wygaszania krateru

Redukcja ognia w kraterze ma przede wszystkim na celu ograniczenie emisji szkodliwych gazów do atmosfery, co jest korzystne dla środowiska oraz zdrowia mieszkańców okolic pustyni Kara-kum. Zmniejszenie intensywności pożaru przekłada się na mniejsze zagrożenia związane z zanieczyszczeniem powietrza i może przyczynić się do poprawy warunków życia w regionie.

Jednocześnie, jak podaje National Geographic, wygaszanie „Wrót Piekieł” oznacza koniec jednej z najbardziej charakterystycznych atrakcji turystycznych Turkmenistanu. To z kolei może wpłynąć na lokalną gospodarkę, która w dużej mierze korzystała z napływu turystów zainteresowanych tym unikatowym miejscem. Mimo to zmniejszenie płomienia jest postrzegane jako krok w kierunku bardziej zrównoważonego zarządzania zasobami naturalnymi i ochrony środowiska, co odpowiada globalnym trendom ekologicznym.

Ograniczenie ognia w Darvazie to dowód na to, że nawet najbardziej niezwykłe cuda natury wymagają od nas rozwagi i troski, zwłaszcza gdy stajemy przed coraz poważniejszymi wyzwaniami ekologicznymi i zdrowotnymi. Wygaszanie „Wrót Piekieł” to krok w stronę lepszego dbania o środowisko, który ma na celu znalezienie złotego środka między rozwojem turystyki a ochroną delikatnych ekosystemów.