Ukraina zrehabilitowała członków OUN i żołnierza SS Galizien

8 lipca 2025 roku Narodowa Komisja ds. Rehabilitacji na Ukrainie podjęła decyzję o zrehabilitowaniu 249 osób, co wywołało znaczące zainteresowanie opinii publicznej oraz dyskusje na temat historii i pamięci narodowej. Wśród zrehabilitowanych znaleźli się byli żołnierze dywizji SS „Galizien” oraz członkowie Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN). Szczególną uwagę zwróciła rehabilitacja 98-letniego weterana Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA), Zenona Wrublewskiego, która spotkała się z gratulacjami ze strony Galicyjskiego Bractwa Żołnierzy Dywizji „Galizien”.

Decyzja komisji obejmowała również pośmiertne rehabilitacje osób uznanych za bojowników o niepodległość Ukrainy z XX wieku, w tym uczestników partyzanckich oddziałów działających w okresie od 1917 do 1930 roku. Została ona ogłoszona podczas 36. posiedzenia komisji i ma duże znaczenie symboliczne, podkreślając próbę przywrócenia dobrego imienia tym, którzy walczyli o niepodległość kraju w różnych okresach jego burzliwej historii.

Decyzja Narodowej Komisji ds. Rehabilitacji z 8 lipca 2025 roku

W trakcie 36. posiedzenia Narodowej Komisji ds. Rehabilitacji, które odbyło się 8 lipca 2025 roku, podjęto decyzję o rehabilitacji 249 osób. Wśród nich znalazł się były żołnierz dywizji SS „Galizien” oraz członkowie Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów (OUN), organizacji, które od dawna budzą kontrowersje ze względu na ich rolę w historii XX wieku.

Jak podaje portal nczas.info, wśród zrehabilitowanych znalazł się także 98-letni weteran Ukraińskiej Powstańczej Armii (UPA) i jednocześnie żołnierz dywizji „Galizien”, Zenon Wrublewski. Ta decyzja jest nie tylko formalnym aktem prawnym, ale również gestem pamięci i uznania wobec osób, które walczyły o ukraińską suwerenność i niepodległość.

Rehabilitacja pośmiertna i uznanie bojowników o niepodległość Ukrainy

Komisja zdecydowała także o pośmiertnej rehabilitacji osób, które zostały uznane za bojowników o niepodległość Ukrainy na przestrzeni XX wieku. Wśród nich są członkowie OUN oraz uczestnicy oddziałów partyzanckich, które działały między 1917 a 1930 rokiem – okresie szczególnie burzliwym w historii Ukrainy, naznaczonym walkami o państwowość i niezależność.

Jak informuje portal nczas.info, celem rehabilitacji pośmiertnej jest przywrócenie dobrego imienia osobom, które poświęciły swoje życie walce o niepodległość Ukrainy. Decyzja ta spotkała się z gratulacjami ze strony Galicyjskiego Bractwa Żołnierzy Dywizji „Galizien”, co podkreśla jej znaczenie symboliczne i historyczne. Przywrócenie pamięci o tych postaciach ma na celu umocnienie tożsamości narodowej oraz uznanie skomplikowanej, często kontrowersyjnej historii walk niepodległościowych.

Reakcje i znaczenie decyzji komisji

Decyzja o rehabilitacji byłych członków OUN oraz żołnierza SS „Galizien” wywołała szerokie zainteresowanie i różnorodne reakcje w przestrzeni publicznej. Jak wskazuje portal nczas.info, niektóre środowiska odbierają ten akt jako uznanie historycznego wkładu tych osób w walkę o niepodległość Ukrainy, mimo iż ich działalność budzi kontrowersje ze względu na powiązania z formacjami o charakterze kolaboracyjnym.

Ważne jest zwrócenie uwagi, że rehabilitacja objęła osoby działające w różnych okresach XX wieku, co świadczy o szerokim zakresie działań komisji. To pokazuje, że instytucja ta stara się kompleksowo podejść do kwestii pamięci historycznej, uznając wkład różnych grup i osób zaangażowanych w walkę o ukraińską suwerenność – zarówno tych żyjących jeszcze, jak i tych, których pośmiertnie objęto rehabilitacją.

Decyzja Narodowej Komisji ds. Rehabilitacji otwiera nowy rozdział w spojrzeniu na ukraińską historię, wpływając nie tylko na to, jak postrzegamy przeszłość, ale też na sposób, w jaki budujemy naszą narodową tożsamość.