Polska zmniejsza przepaść wodociągowo-kanalizacyjną między miastem a wsią

Główny Urząd Statystyczny opublikował 27 czerwca 2025 roku najnowszy raport dotyczący stanu infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej w Polsce. Wynika z niego, że w 2024 roku długość sieci kanalizacyjnej zwiększyła się o 4,3 tysiąca kilometrów, co oznacza wzrost o 2,4% w porównaniu z rokiem poprzednim. Największe przyrosty odnotowano w województwach małopolskim, lubelskim, podlaskim oraz świętokrzyskim, a szczególnie dynamiczny rozwój sieci nastąpił na terenach wiejskich, gdzie długość kanalizacji powiększyła się o 3,1 tysiąca kilometrów.

Jednocześnie liczba przyłączy do budynków mieszkalnych na wsiach wzrosła o ponad 62 tysiące, co świadczy o znaczącej poprawie dostępu do infrastruktury komunalnej poza miastami. W efekcie różnice w zakresie dostępności sieci wodociągowo-kanalizacyjnej między terenami wiejskimi a miejskimi ulegają wyraźnemu zmniejszeniu. W tle tych pozytywnych zmian rząd rozważa istotne reformy w zarządzaniu zasobami wodnymi, w tym likwidację instytucji Wód Polskich i powołanie nowego Funduszu Wodnego, które mogą mieć wpływ na przyszłość sektora.

Aktualny stan infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej w Polsce według GUS

Raport Głównego Urzędu Statystycznego opublikowany 27 czerwca 2025 roku przedstawia kompleksowy obraz rozwoju sieci wodociągowo-kanalizacyjnej w Polsce. W 2024 roku długość sieci kanalizacyjnej wzrosła o 4,3 tysiąca kilometrów, co stanowi wzrost o 2,4% w porównaniu z rokiem 2023. To oznacza, że inwestycje w infrastrukturę komunalną są kontynuowane i przynoszą wymierne efekty.

Największe przyrosty sieci zanotowano w województwach małopolskim, lubelskim, podlaskim oraz świętokrzyskim. Co istotne, na terenach wiejskich długość sieci kanalizacyjnej zwiększyła się o 3,1 tysiąca kilometrów, co przekłada się na wzrost o 2,9%. W tym samym czasie liczba przyłączy do budynków mieszkalnych na wsiach wzrosła o ponad 62 tysiące, co wskazuje na poprawę dostępu mieszkańców terenów wiejskich do podstawowej infrastruktury sanitarnej.

Dzięki tym zmianom różnice infrastrukturalne między terenami wiejskimi a miejskimi ulegają znacznemu zmniejszeniu. Jak podaje portal portalsamorzadowy.pl, dane te świadczą o sukcesach w rozwoju infrastruktury komunalnej w Polsce i potwierdzają skuteczność prowadzonych programów inwestycyjnych.

Regionalne różnice i dynamika rozwoju sieci kanalizacyjnej

Analiza regionalna wskazuje, że największy przyrost sieci kanalizacyjnej w 2024 roku odnotowano w województwach małopolskim, lubelskim, podlaskim oraz świętokrzyskim. To właśnie tam inwestycje w rozwój infrastruktury kanalizacyjnej były najbardziej intensywne, co wpłynęło na poprawę warunków życia lokalnych społeczności.

Wzrost długości sieci na terenach wiejskich o 3,1 tysiąca kilometrów jest szczególnie istotny z punktu widzenia zmniejszania historycznych różnic infrastrukturalnych między wsią a miastem. Rozbudowa kanalizacji w mniejszych miejscowościach i na wsiach przekłada się nie tylko na lepszy dostęp do usług komunalnych, ale także na poprawę stanu środowiska naturalnego i zdrowia publicznego.

Jak wskazuje portalsamorzadowy.pl, rozwój sieci na wsiach poprawia jakość życia mieszkańców, umożliwiając im korzystanie z nowoczesnych rozwiązań sanitarnych i zapewniając równy dostęp do podstawowych usług komunalnych, które dotychczas były częściej dostępne w miastach.

Plany rządowe dotyczące zarządzania zasobami wodnymi

W kontekście rozwoju infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej ważne są także plany rządowe dotyczące reorganizacji zarządzania zasobami wodnymi. Wiceminister Przemysław Koperski zapowiedział likwidację instytucji Wód Polskich, odpowiedzialnej dotychczas za gospodarowanie wodami w kraju.

W miejsce Wód Polskich ma zostać powołany Fundusz Wodny, który przejmie kompetencje związane z zarządzaniem zasobami wodnymi. Jak informuje portal dorzeczy.pl, takie zmiany mogą mieć dalekosiężne konsekwencje dla polityki wodnej w Polsce oraz dla przyszłych inwestycji w sektorze wodno-kanalizacyjnym.

Wprowadzenie nowej struktury zarządzania może zmienić podejście do planowania i realizacji projektów infrastrukturalnych, a także sprawić, że gospodarowanie zasobami wodnymi stanie się bardziej efektywne. To z kolei może przyczynić się do rozwoju sieci wodociągowo-kanalizacyjnej i poprawy jakości usług komunalnych w całym kraju.