Polska sprzeciwia się planom KE ws. 90% redukcji emisji do 2040 roku

W Olsztynie 4 sierpnia 2025 roku rozpoczęło się szkolenie nowego pokolenia aspirantów policyjnych, które miało być głównym wydarzeniem dnia. Jednak uwagę mediów i opinii publicznej zdominowała zupełnie inna kwestia – kontrowersyjna propozycja Komisji Europejskiej dotycząca radykalnej redukcji emisji gazów cieplarnianych. KE zaproponowała zmniejszenie tych emisji o 90 procent do roku 2040, w porównaniu do poziomu z 1990 roku.

Ta ambitna inicjatywa ma na celu przyspieszenie działań klimatycznych w całej Unii Europejskiej, jednak polski rząd jednoznacznie ją odrzuca. Warszawa uznaje nowy cel za nierealistyczny i wskazuje, że nie został on uwzględniony w Krajowym Planie na rzecz Energii i Klimatu (KPEiK). To stanowisko podkreśla narastające napięcia między Polską a Brukselą w obszarze polityki środowiskowej, które mogą mieć poważne konsekwencje dla przyszłości gospodarczej i energetycznej kraju. Poniżej szczegółowo przedstawiamy propozycję Komisji Europejskiej, reakcję polskiego rządu oraz szerszy kontekst polityczny sporu.

Propozycja Komisji Europejskiej dotycząca redukcji emisji do 2040 roku

4 sierpnia 2025 roku Komisja Europejska przedstawiła nowy, bardzo ambitny cel klimatyczny. Propozycja zakłada redukcję emisji gazów cieplarnianych o 90 procent do roku 2040 względem poziomu z 1990 roku. Jest to znaczące zaostrzenie dotychczasowych planów UE dotyczących ochrony klimatu, mające na celu skuteczniejsze ograniczenie globalnego ocieplenia oraz zwiększenie tempa transformacji energetycznej w państwach członkowskich.

Inicjatywa ta ma na celu przyspieszenie działań klimatycznych i wywarcie presji na wszystkie kraje Unii, aby szybciej ograniczały swój wpływ na zmiany klimatu. Propozycja stanowi część szerszej strategii unijnej, której celem jest osiągnięcie neutralności klimatycznej przed końcem bieżącego stulecia.

Jednak jak zauważono, ten nowy cel nie został uwzględniony w Krajowym Planie na rzecz Energii i Klimatu (KPEiK) Polski. Dokument ten jest podstawą krajowej polityki klimatycznej i energetycznej, co oznacza, że Polska nie zaakceptowała jeszcze tego zaostrzonego celu, co sugeruje brak gotowości do wprowadzenia tak radykalnych zmian w najbliższych latach.

Polski rząd kwestionuje realność nowych celów klimatycznych

Reakcja polskiego rządu na propozycję Komisji Europejskiej była jednoznaczna – projekt został zakwestionowany jako nierealistyczny i nieprzystający do obecnych możliwości kraju. W ocenie władz w Warszawie, cel redukcji emisji o 90 procent do 2040 roku jest zbyt ambitny, biorąc pod uwagę aktualną strukturę gospodarczą i energetyczną Polski.

Rząd podkreśla, że obecne plany klimatyczne, zawarte w KPEiK, nie przewidują aż tak radykalnych zmian. Zostało to uzasadnione dokładną analizą możliwości gospodarczych, społecznych i technicznych, które Polska mogłaby zrealizować bez poważnego zagrożenia stabilności ekonomicznej i bezpieczeństwa energetycznego.

Jak podaje portal gazetaolsztynska.pl, polski rząd nie poprze propozycji Komisji Europejskiej, co może skutkować dalszymi negocjacjami na szczeblu unijnym. To stanowisko wskazuje na gotowość Polski do obrony swojego podejścia do polityki klimatycznej, mimo presji ze strony instytucji unijnych.

Konsekwencje i kontekst polityczny sporu o cele klimatyczne

Spór pomiędzy Polską a Komisją Europejską na temat nowych celów klimatycznych wpisuje się w szerszy kontekst napięć dotyczących polityki środowiskowej na poziomie UE. Polska, jako kraj o dużym udziale węgla w swoim miksie energetycznym, stoi przed poważnym wyzwaniem pogodzenia ambitnych celów klimatycznych z potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego i wspierania rozwoju gospodarczego.

Dotychczasowe doniesienia wskazywały na trudności Polski w dostosowaniu się do coraz bardziej ambitnych wymogów unijnych w zakresie ochrony klimatu. Brak akceptacji przez Polskę nowego celu 90-procentowej redukcji emisji jest kolejnym sygnałem, że kraj ten będzie dążył do negocjacji bardziej elastycznych warunków, które uwzględnią jego specyficzne uwarunkowania gospodarcze i społeczne.

Ten spór może znacząco wpłynąć na to, jak Unia Europejska będzie kształtować swoją politykę klimatyczną, a także na kierunek, w jakim pójdzie polska energetyka. Decyzje podjęte teraz zadecydują o tempie przechodzenia na odnawialne źródła energii i będą miały konsekwencje dla rozwoju gospodarczego Polski przez wiele lat.