Nowoczesne opatrunki z polimerów uwalniające leki opracowano w IFJ PAN

W Instytucie Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie opracowano nowatorskie opatrunki oparte na elektroprzędzonych włóknach polimerowych, które umożliwiają kontrolowane uwalnianie leku antybakteryjnego – metronidazolu. Ten innowacyjny materiał medyczny może znaleźć zastosowanie w leczeniu różnego rodzaju ran, zapewniając skuteczne i miejscowe dostarczanie substancji leczniczej bezpośrednio do tkanek organizmu. Dzięki temu terapia może być bardziej efektywna, a proces gojenia przyspieszony.

Kluczowym elementem technologii produkcji tych opatrunków jest zastosowanie igły współosiowej, pozwalającej na tworzenie włókien o złożonej strukturze – z rdzeniem zawierającym lek oraz polimerową otoczką. Taka budowa włókien pozwala na precyzyjną kontrolę nad uwalnianiem substancji aktywnej, co jest istotne dla skuteczności terapii i komfortu pacjenta. Projekt ten wpisuje się w rozwój nowoczesnych materiałów medycznych, które mogą znacząco poprawić standardy leczenia ran.

Innowacyjne opatrunki z polimerów – rozwój w IFJ PAN

W Instytucie Fizyki Jądrowej PAN w Krakowie opracowano elektroprzędzone maty z włókien polimerowych, które zawierają lek antybakteryjny metronidazol. Materiały te mogą zostać zastosowane jako opatrunki do leczenia ran, stanowiąc istotne wsparcie w terapii ran przewlekłych oraz oparzeniowych. Dzięki wbudowanemu lekowi opatrunki zapewniają lokalne działanie antybakteryjne, co ogranicza ryzyko infekcji i przyspiesza proces regeneracji tkanek.

Maty te charakteryzują się zdolnością do kontrolowanego uwalniania leku bezpośrednio do organizmu. Takie działanie może zwiększyć skuteczność terapii poprzez utrzymanie optymalnego stężenia metronidazolu na powierzchni rany przez dłuższy czas, eliminując konieczność częstej wymiany opatrunku czy podawania systemowego antybiotyku. Jak podaje serwis naukawpolsce.pl, jest to najnowszy etap badań nad nowoczesnymi materiałami medycznymi prowadzonych w Polsce, które łączą zaawansowane technologie z praktycznymi zastosowaniami klinicznymi.

Technologia produkcji i budowa włókien polimerowych

Włókna polimerowe wykorzystywane w produkcji opatrunków mogą mieć strukturę jednorodną lub złożoną – składającą się z rdzenia zawierającego lek oraz otoczki z polimeru. Taka budowa umożliwia precyzyjne sterowanie tempem uwalniania substancji leczniczej, co ma kluczowe znaczenie dla terapii ran wymagających długotrwałego, stopniowego działania przeciwbakteryjnego.

Podczas procesu elektroprzędzenia, którym wytwarzane są maty, istotną rolę odgrywa igła współosiowa. To specjalistyczne narzędzie pozwala na formowanie włókien o zaawansowanej strukturze rdzeń-otoczka, dzięki czemu lek może być efektywnie zamknięty wewnątrz włókna i sukcesywnie uwalniany na powierzchnię rany. Jak informuje portal forumakademickie.pl, technologia ta umożliwia tworzenie mat o właściwościach doskonale dostosowanych do różnorodnych potrzeb terapeutycznych, co czyni je bardzo elastycznym narzędziem w medycynie regeneracyjnej.

Wymiary i potencjalne zastosowania opatrunków

Opracowane elektroprzędzone maty z włókien polimerowych mają określone wymiary, które umożliwiają ich praktyczne zastosowanie jako opatrunki na rany. Według serwisu prasowego IFJ PAN, maty mają wymiary około 2 x … (szczegóły wymiarowe nie zostały w pełni udostępnione), co wskazuje na ich łatwość w dopasowaniu do różnych typów i wielkości uszkodzeń skóry.

Takie opatrunki pomagają leczyć rany, dostarczając lek dokładnie tam, gdzie jest potrzebny, co zmniejsza ryzyko skutków ubocznych i zwiększa wygodę pacjenta. Szczególnie przydają się w trudnych przypadkach, takich jak rany przewlekłe, stany zapalne czy infekcje, gdzie tradycyjne metody często zawodzą. Innowacyjne maty polimerowe mogą naprawdę odmienić sposób, w jaki podchodzi się do terapii ran w codziennej praktyce medycznej.